یکشنبه
۲۵ خرداد. میگن آمار و اطلاعات از وضعیت پیش اومده پخش نکنید، نه عکس و نه روایت، مبادا اسرائیل ازش استفاده کنه. ظاهراً اون ور هم وضع همینه، اسرائیلیا برای انتشار اخبار توسط مردم جریمه تعیین کردن؛ این جوری میگن...
اما مگه میشه؟ آدمی با روایت و ارتباط اجتماعی زندهست. مگه میشه به مامان که ایران نیست نگم بمون و برنگرد؟ مگه میشه راجع به ترافیک سنگین و کرکرههای مغازههایی که زودتر از موعد پایین کشیده شدن، نگم؟ مگه میشه از ابرای خاکستری تو آسمون نگم؟
باشه... فعلا نمیگم تا جنگ تموم بشه.
احساس میکنم این جنگ، تنهاییِ اجتماعی منو تشدید کرده. حال غریبی دارم.